Los recuerdos aquí Colombia!

Amigos!

Zaterdag was het dan echt zo ver!
Samen met Lies (jammer genoeg zonder Pieter) stapten wij op de 11 uur lang durende vlucht van Amsterdam naar Bogota, Colombia.

Bij de gate begon het al goed met een lekker KLM cakeje. Eenmaal gefouilleerd moesten we nog langs een hond om dubbel te checken of we niks illegaals bij ons hadden...tsja...waarom zouden we als je naar het land van de cocaïne gaat ;)

Eenmaal in het vliegtuig werden we verwend met een glaasje champagne, een delfsblauw peper en zout setje en hele opgewekte crew. Blijkbaar was het een speciale vlucht omdat dit de eerste officiële rechtstreekse vlucht was van Amsterdam naar Bogota. Bij het landen werden we opgewacht door een heel welkomstcomité en brandweerauto's die het vliegtuig 'doopte' met de brandweerslang.

Na twee stappen het vliegveld af werd ons duidelijk dat de lonely planet geen juiste informatie geeft...Engels brengt je niet ver hier.....niet eens naar de juiste bus! Na drie keer heen en weer rijden kwamen we eindelijk aan bij ons hostel. Schattig hostel met een mooie binnenplaats en aardige mensen. Na een cocktail en een pizza gingen we lekker op tijd het bedje in. Helaas waren we beiden wel weer om 06:00 klaar wakker. Lang leve de jetlag!!

Zondag wilden we Bogota verkennen en zijn we met een kaartje in onze hand op pad gegaan. Onveilig hoef je je hier niet te voelen. Heb nog nooit in mijn leven zoveel politie gezien! Bogota staat bekend om de graffiti-art en dat hebben we ook zeer zeker gezien. Overal op alle gebouwen zijn super gave graffiti geschilderd/gespoten. Na vier uur door Bogota wandelen in de regen en de stank (wat kan het stinken in een stad) kwamen we er achter dat dit niet onze stad was en gingen gelijk plannen wat we hierna gingen doen. Op naar het mooie weer! 's Middags nog vrienden gemaakt met twee leuke duitsers en afgesproken dat we elkaar nog gaan zien ergens op onze trip!

De volgende dag was de jetlag nog erger...om 05:00 waren we allebei klaarwakker. Tassen maar alvast inpakken en ontbijten. Daarna zijn we op de bus gestapt richting San Gil, bijna 8u rijden noordelijker. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Het verkeerd was gestoord, soms durfde ik even niet te kijken. Het verschil tussen huizen was ook gigantisch. Van de mooiste villa's tot de kleinste huizen zonder deur, ramen en daken.

Hier aangekomen zijn we naar een heel leuk hostel gegaan en daar zitten we nog steeds. De opties bekeken voor raften, maar de rivier is ons te mild :p
Dus besloten vandaag naar Barichara te gaan. Wordt het mooiste stadje van Colombia genoemd en niet zonder reden...wat een mooi, schattig en rustig stadje is dat! Morgen staat een 180m hoge waterval op de planning en een 13u durende nachtbus naar Santa Marta waarvandaan we of direct doorgaan naar onze hangmat op het strand of vijf dagen de jungle induiken om de 'lost city' op te zoeken.

Genoeg leuke plannen dus! En in de tussentijd...heel hard Spaans leren en mijn ogen blijven uitkijken in dit onbekende maar prachtige land!!

Adios!